Yağlama Yağı Viskozitesinin Soğutma Kompresörlerinin Çalışma Performansı Üzerindeki Etkisi ve Veri Tabanlı Analiz

Yağlama yağının viskozite parametresi, soğutma kompresörlerinin işletim stabilitesini, soğutma verimliliğini ve ekipman ömrünü doğrudan etkiler. Hem aşırı yüksek hem de düşük viskozite belirli sorunlara yol açabilir ve etki kuralları, tipik endüstriyel işletim verilerine atıfta bulunularak daha net bir şekilde sunulabilir:

Yağlama yağı viskozitesi aşırı yüksek olduğunda (örneğin, ekipmanın gerekli viskozite sınıfının üst sınırını %20 veya daha fazla aşması durumunda), kompresörün iç sıvı direncini artıracak ve mekanik sürtünme güç tüketimini yaklaşık %15-%30 oranında yükseltecektir; bu da deşarj sıcaklığında önemli bir artışa neden olur. Genellikle, standart viskozitenin üzerinde her %10 artış için, deşarj sıcaklığı 5-8℃ kadar yükselebilir. Aşırı yüksek deşarj sıcaklığı, soğutma döngüsünün ısı değişim dengesini bozarak, performans katsayısında (COP) %8-%12 oranında bir azalma ve soğutma verimliliğinde belirgin bir düşüşe yol açar. Ayrıca, yağlama yağının yaşlanmasını ve bozulmasını hızlandırabilir, hizmet ömrünü %30'dan fazla kısaltabilir.

Eğer yağlama yağının viskozitesi aşırı derecede düşükse (ekipmanın gerekli viskozite sınıfının alt sınırının %15 veya daha fazla altında), kompresörün hareketli parçalarının yüzeyinde etkili bir yağ filmi oluşturamayacaktır (ideal yağ filmi kalınlığı genellikle 5-10μm olarak korunmalıdır, aşırı düşük viskozite yağ filmi kalınlığını 2μm'nin altına düşürebilir). Bu doğrudan deşarj sıcaklığında bir artışa neden olmayacaktır (ölçülen veriler, viskozite çok düşük olduğunda deşarj sıcaklığındaki dalgalanmanın ±2℃'yi geçmediğini göstermektedir), ancak yetersiz yağlamaya yol açacaktır. Bu, kompresör pistonları ve yatakları gibi ana bileşenlerin sürtünme katsayısında 2-3 kat artışa ve aşınma oranında %40-60 artışa neden olur. Ciddi durumlarda, bileşenlerin sıkışması ve sızıntı gibi arızalara yol açabilir, kompresörün bakım döngüsünü %50 azaltır ve işletme ile bakım maliyetlerini önemli ölçüde artırır.

Bu nedenle, soğutma sistemleri, yağlama yağı viskozitesini ekipmanın belirttiği aralıkta (örneğin, yaygın ISO VG 32 ve VG 46 sınıfları) sıkı bir şekilde kontrol etmelidir. Genel olarak, gerçek çalışma viskozitesi ile standart değer arasındaki sapmanın ±%10'u geçmemesi önerilmektedir, böylece soğutma verimliliği ile ekipman yağlama koruması arasında bir denge sağlanır.